1 Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων

Όλο και περισσότερα παιδιά, έφηβοι, ενήλικες, γονείς και δάσκαλοι παλεύουν με τον εκφοβισμό σχεδόν καθημερινά στο σπίτι, στην παιδική χαρά, στις τάξεις, στο Διαδίκτυο, εντός των κοινοτήτων και όχι μόνο. Τα παιδιά που έχουν ανάγκη να κυριαρχούν πάνω στους άλλους εκφοβίζουν σχεδόν σε καθημερινή βάση εκείνους από τους συνομηλίκους τους που φαίνονται πιο αδύναμοι ή διαφορετικοί, πιο ευάλωτοι και με χαμηλότερη αυτοεκτίμηση.

Ο εκφοβισμός δεν είναι ένα πρόσφατο φαινόμενο, αλλά ένα φαινόμενο που υπάρχει εδώ και γενιές με ποικίλες μορφές. Ένα άτομο υφίσταται εκφοβισμό όταν εκτίθεται, επανειλημμένα κατά τη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου, σε αρνητικές ενέργειες από ένα ή περισσότερα άτομα. Αρνητική ενέργεια είναι όταν ένα άτομο προκαλεί σκόπιμα τραυματισμό ή δυσφορία σε άλλο άτομο, μέσω σωματικής επαφής, λεκτικής κακοποίησης ή με άλλους τρόπους (Olweus, 1993).

Περιλαμβάνει σωματικό εκφοβισμό (π.χ. σπρώξιμο, χτύπημα ή κλωτσιά), ψυχολογικό εκφοβισμό (π.χ. διάδοση ψευδών φημών), λεκτικό εκφοβισμό (π.χ. φωνές και λεκτική παρενόχληση), διαδικτυακό εκφοβισμό, φυλετικό εκφοβισμό και σεξουαλικό εκφοβισμό. Παρόλο που η πλειονότητα των περιπτώσεων εκφοβισμού συμβαίνουν κατά τη διάρκεια των σχολικών ετών, οδηγεί σε σοβαρές μακροπρόθεσμες συνέπειες για το θύμα ή/και το θύμα. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις, δημιουργεί συναισθηματική, ψυχολογική και σωματική βλάβη που μπορεί να σημαδέψει τα θύματα και τους νταήδες για το υπόλοιπο της ζωής τους.

Η καθημερινότητα των παιδιών είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα. Ο εκφοβισμός δεν έχει σύνορα σε όλη την Ευρώπη και προκαλεί επιζήμιες συνέπειες για τα παιδιά, τους γονείς, τους δασκάλους και, τελικά, την κοινωνία στο σύνολό της.

Πηγή: https://www.antibullying.eu/